Klasyfikacja - skala Bosniaka w diagnostyce obrazowej torbieli nerek

Torbiel nerki jest określeniem dla patologicznej przestrzeni w obrębie nerki, która wysłana jest nabłonkiem. Torbiel prosta jest najczęściej spotykaną patologią nerek stwierdzaną podczas badania USG/CT jamy brzusznej.

Rozpowszechnienie badań USG i tomografii komputerowej w codziennej praktyce zaowocowało dużą rozpoznawalnością bezobjawowych torbieli nerek. O ile w przypadku torbieli prostych nie ma wątpliwości diagnostycznych to w przypadku torbieli, które nie spełniają kryteriów torbieli prostej mogą pojawić się problemy diagnostyczno - terapeutyczne. Torbiele, które nie spełniają kryteriów torbieli prostej wymagają różnicowania z łagodnymi guzami torbielowatymi, rakiem nerki, torbielami powikłanymi.

Wprowadzenie skali Bosniaka do codziennego użytku miało na celu ujednolicenie schematów postępowania u pacjentów z torbielami innymi niż proste - non simple cysts. Klasyfikacja Bosniaka składa się z czterech kategorii (I-IV).

Fot. Torbiel nerki 4 kategorii według Bosniaka. W tomografii komputerowej liczne grube przegrody oraz masy wzmacniające się po podaniu kontrastu. W wyniku histopatologicznym zmiana złośliwa.

Kategoria I torbieli w klasyfikacji Bosniaka

Torbiel prosta nerki o cienkiej - włosowatej ścianie bez obecności przegród oraz zwapnień. Torbiele proste I kategorii w klasyfikacji Bosniaka nie zawierają zawartości i nie ulegają wzmocnieniu po podaniu kontrastu w tomografii komputerowej. Torbiele o takiej charakterystyce nie wymagają żadnego leczenia oraz diagnostyki.

Kategoria II torbieli w klasyfikacji Bosniaka

Łagodna torbiel z cienką ścianą, która może zawierać jedną lub dwie cienkie przgrody. Torbiele z tej grupy mogą zawierać dyskretne zwapnienia w obrębie ścian przegród. Przegrody nie ulegają wzmocnieniu po podaniu kontrastu w czasie tomografii komputerowej. Torbiele drugiej kategorii w klasyfikacji Bosniaka nie wymagają poszerzenia diagnostyki.

Kategoria II F torbieli w klasyfikacji Bosniaka

Torbiel zawierająca liczne cienkie przegrody, które ulegają dyskretnemu wzmocnieniu po podaniu kontrastu. Przegrody i ściany torbieli mogą zawierać drobne zwapnienia. Torbiele z tej grupy nie zawierają w swoim świetle elementów tkankowych. Torbiele o takiej charakterystyce wymagają okresowych badań obrazowych - początkowo co 3-6 miesięcy a w przypadku stabilnego obrazu co rok.

Kategoria III torbieli w klasyfikacji Bosniaka

Torbiele o pogrubiałej ścianie z licznymi przegrodami, które ulegają wzmocnieniu po podaniu środka kontrastowego. Torbiele takie w większości przypadków wymagają leczenia operacyjnego - około 50% z nich może okazać się zmianami złośliwymi.

Kategoria IV torbieli w klasyfikacji Bosniaka

Masa torbielowata widoczna w badaniach obrazowych posiadająca cechy kategorii III według klasyfikacji Bosniaka z obecnością miękkich tkanek wzmacniających się po podaniu kontrastu. Zalecane jest leczenie operacyjne - zdecydowana większość zmian to zmiany złośliwe.