- Strona główna
- Choroby
- Objawy
- Operacje
- Galeria
- Słownik terminów
- Konsultacje
- Sklep
- Katalog lekarzy
- Kontakt
Wyślij do nas materiały
Dodaj do ulubionych- Przerost prostaty
- Kamica nerkowa
- Kamica moczowodowa
- Kamica pęcherza
- Rak nerki
- Rak moczowodu
- Rak pęcherza
- Rak prostaty
- Rak jądra
- Stulejka
- zobacz więcej
- Usunięcie nerki
- TURT
- TURP
- Prostatectomia
- Obrzezanie
- Operacja wodniaka jądra
- Urethrotomia
- Enukleacja guza
- ESWL
- URSL
- zobacz więcej
- Urografia
- Cystoskopia
- TRUS
- Ureterorenoskopia
- Biopsja stercza
- Badanie USG
- Pielografia
- Tomografia komputerowa
- Cystografia
- Uretrografia
- zobacz więcej
Hyperplasia nodularis i bardzo wysokie PSA 
Adriblastyna
Adriblastyna
Substancją czynną preparatu jest doksorubicyna działająca toksycznie na komórki. Doksorubicyna w trwały sposób łączy się z cząsteczkami kwasu nukleinowego uniemożliwiając replikację RNA co prowadzi do śmierci komórki. Działanie adriblastyny jest szczególnie widoczne w przypadku komórek nowotworowych.
Co to jest adriblastyna i jaki jest jej mechanizm działania
Adriblastyna jest antybiotykiem z grupy antracyklin, która wykorzystywana jest w urologii w przypadku leczenia uzupełniającego powierzchownych nowotworów pęcherza moczowego. Lek podawany jest w postaci wlewki dopęcherzowej po zabiegu przezcewkowej elektroresekcji guza.
Polecane artykuły
Adriblastyna PFS - ulotka
Przezcewkowa elektroresekcja guza - TURBT
UOW - uretrotomia optyczna wewnętrzna - endoskopowe leczenie zwężenia cewki moczowej.
Budowa i funkcja układu moczowego. Układ moczowy - anatomia i fizjologia. Fizjologia nerek.
- Wodonercze u pacjenta z moczowodem przebiegającym poza żyłą główną dolną
- Samoistna perforacja miedniczki nerkowej
- Ciało obce pęcherza i cewki moczowej - przewód elektryczny
- Kamica kikuta moczowodu jako rzadka przyczyna ropomoczu po nefrektomii
- Przerost olbrzymi gruczołu krokowego z wodonerczem obustronnym
Intermedia: Katalog lekarzy | Mapa serwisu
E-commerce: Sklep internetowy | Apteka | Konsultacje online
i nie są wystarczające do stawiania diagnoz, podejmowania leczenia lub jego zaprzestania bez osobistej konsultacji z lekarzem.